wat een avontuur..

Bonjour tout le monde,

J'aimerai bien d'écrire une histoire en français, mais je pense que c'est trop difficile à lire pour vous.

De laatste keer dat ik schreef is alweer 2 weken geleden, maar neefjelief (Loek) vond het hoog tijd voor een update.

12 april 2012, de grote dag voor Disneyland Park Parijs. Vandaag bestond het park officieel 20 jaar en om die reden was er een flashmob georganiseerd. Ik wilde graag meedoen en heb me daarom ingeschreven. Ik ben om 06.45 met Annelieke naar Disneyland gegaan. We hebben ons ingetekend en we zijn gaan staan op de plek die we toegewezen gekregen hadden. We hebben de flashmob 2 keer geoefend met ik schat 1000 man en om 09.45 hebben we de flashmob voor het 'echie' gedaan. Er waren erg veel journalisten. Toen de flashmob afgelopen was zijn we allemaal naast de loper gaan staan en toen hebben we de gasten binnengelaten en belangrijke personen (zoals de Prins van disneyland, een arabische man die 10% van de aandelen van disneyland heeft). Ik weet zeker dat iedereen zich beroemd voelden, ze werden in ieder geval leuk ontvangen. Ik vond het erg leuk om meegemaakt te hebben en heb er dan ook alles behalve spijt van, ondanks ik om 06.00 moest opstaan. Ik ben die middag nog met Vivi, mijn kamergenootje en haar vrienden in het park geweest. Dat was ook gezellig. Ik heb de motor action show gezien, ben in the tower of terror en in the rollercoaster geweest.

Qua werk is het nog steeds niet heel spannend. Ik heb één dag met de Control Qualite meegelopen. Dat is de vrouw die de kamers controleert en de VIPkamers voorbereidt. Ik heb deze dag dus wel wat nieuwe gezien en gedaan, maar het is belangrijk dat ik dingen alleen kan. Ik heb ook enkele keren met de managementstagiaires meegelopen, ook om te observeren voornamelijk.

16 april heb ik Jean en zijn vader weer gezien. Ze waren rond 18.45 in Parijs en hebben mij opgehaald bij La Boiserie. We hebben eerst ingecheckt in het hotel en daarna zijn we gaan eten in Val d'Europe, bij een thais Restaurant. Dat was erg lekker. Daarna zijn we nog naar hotel New York gegaan om daar in de bar wat te drinken en daarna zijn we gaan slapen. Dinsdagochtend was Peter al vroeg naar Parijs vertrokken voor zijn werk en Jean en ik hebben tot 9 uur geslapen en zijn daarna samen naar Val d'Europe gegaan tot 2 uur, toen moest ik helaas weer afscheid nemen omdat ik moest gaan werken. Het was erg kort, maar wel fijn om elkaar weer even te zien.

18 april heb ik stagebezoek gehad van mijn Franslerares. Ik heb op haar gewacht in de Lobby en ik ben met haar in een bureau gaan zitten om te praten. Ik heb hier even mijn hart gelucht en verteld hoe mijn stage er tot nu toe uit heeft gezien. Ze was er uiteraard niet zo blij mee om te horen dat ik vooral schoonmaak en ze vond dat er iets moest veranderen. Ik heb daarna dus een gesprek met haar gehad en ook met mijn begeleider vanuit het hotel samen. Eerst hebben ze mij geëvalueerd en dat was allemaal positief. Ik was gedisciplineerd, serieus, goed in omgang met collega's etcetera. Daarna vertelde Seng (begeleider hotel) hoe mijn stage er nog uit gaat zien. Dat ze me zoveel mogelijk wil proberen te leren en dat ik nog andere dingen ga doen. Dit blijft helaas nog steeds bij zeggen, want er is nog steeds niets veranderd aan mijn stage, na het stagebezoek. De manager was niet op komen dagen met het stagebezoek wat eigenlijk wel erg jammer was. Zij denkt namelijk dat ik alleen ben gekomen om de Franse taal te leren. Mijn lerares gaat nog een mail sturen naar mijn manager en ik hoop dat ik daar wat mee bereik. Het is namelijk zo dat ik iedere dag blijf vragen om andere dingen te doen, maar vaak zeggen ze dat er geen tijd voor is. De teamleiders zijn erg druk en daarom krijg ik weinig aandacht. Ik probeer zelf wel veel informatie mee te pikken, door collega’s te vragen wat ze aan het doen zijn. De meeste zijn wel bereid om het aan me uit te leggen.
19 april ben ik samen met mijn huisgenootje Juliette naar het park gegaan. We zijn eerst samen gaan ontbijten, daarna zijn we naar een boetiekje gegaan waar ik nog een aantal spulletjes gekocht heb en daarna na het park. We hebben twee keer in de rollercoaster gezeten en daarna zijn we naar de parade gaan kijken. Daarna hebben we nog even in videopolis gezeten en we zijn nog in pirates of the carribean geweest. Daarna zijn we boodschappen gaan doen en hebben we samen gekookt. Het was een erg gezellig dagje.
20 april zijn Marjolein, Romy en Diederik vanuit Parijs naar la Boiserie gekomen (residentie waar Laura en ik wonen). We hebben allereerst gebarbecued met hen, Annelieke en Eloïsa (Spaanse collega van Laura), vervolgens hebben we een spaans drankspelletje gedaan en daarna hebben we de bus genomen naar Billy Bobs in Disney Village. Hier zijn we tot half 3 uitgegaan, wat heel erg gezellig was. Laura en ik hebben nog als een stelletje debielen dansjes gedaan van Clubmed. Om half 3 hebben we de laatste bus teruggenomen en hebben we nog een kleine afterparty gehouden bij een Nederlandse jongen die ook op de residentie woont. Om 4 uur lagen we in bed.
Om 9 uur ging de wekker weer om te douchen en klaar te maken, want om 10 uur werden we weer verwacht bij Laura voor het ontbijt. We hebben gezellig ontbeten en nagelachen en gekletst over onze leuke avond en daarna zijn we naar het park gegaan. Helaas moest ik om 2 uur de groep verlaten om te gaan werken. Het was een heel erg geslaagd weekendje met de stagiaires uit Parijs. Ik hoop dat ze nog een keer langs kunnen komen.
23 april heb ik om 17.30 Milou en Roel opgehaald bij het station in Chessy. We zijn eerst naar mijn huisje gegaan om spullen te pakken en daarna hebben we de bus en trein genomen naar ons hotel. Het was een heel klein hokje met een badkamer als in een caravan, maar meer voor 15 euro per nacht mag je ook niet verwachten denk ik? We hebben hier onze spullen neergelegd en zijn toen een restaurant gaan zoeken op loopafstand. Er was er eentje, maar die zag er niet goed uit, dus zijn we naar de bushalte gegaan. We hadden besloten om terug naar Val d’Europe gegaan. Toen we bij de bushalte aankwamen om te kijken hoelaat de bus ging, zagen we dat de laatste al om 20.45 ging. Er stond een Franse vrouw bij de halte en ik heb haar gevraagd of dat waar was en hoe dat kon. Ik heb geloof ik wel een half uur met haar gepraat. Ze was heel erg aardig. Ze heeft me alles uitgelegd. Het was schijnbaar een dood dorp waarin we terecht gekomen waren. Ze vertelde dat er op een half uur loopafstand nog een groot centrum lag met bioscopen en restaurant. Wij maar besloten om daar heen te gaan en dan een taxi terug te nemen, want dat kon wel volgens haar. Ze is met ons meegegaan in de bus en heeft ons nog allemaal informatie gegeven en ons zelfs tot het centrum gebracht. Ze was heel erg aardig, we dachten bijna dat ze zelfs mee ging uiteten, maar dat deed ze niet. We hebben heerlijk uitgegeten bij een Mexicaans restaurant. Daarna heb ik gevraagd aan de serveerster waar we een taxi konden pakken. Dat wist die niet, maar er gingen nog wel bussen zei die. Dus ik dacht? Vreemd die vrouw zegt van niet en hij van wel. Dus toch maar gaan kijken. Waren de laatste bussen helaas net weg. Toen maar gezocht naar een taxi die nergens te bekennen was. Aan verschillende mensen gevraagd naar een taxi, maar niemand had een nummer of had enig idee. Toen weer terug naar het restaurant gegaan waar we gegeten hadden en toen heb ik gevraagd of zij een taxi wisten. Ze wisten ook niets, maar gelukkig was een serveerder zo aardig om het op te zoeken. Hij heeft daarna geloof ik wel een half uur gebeld met verschillende mensen om een taxi voor ons te vinden. Hij had eindelijk iets gevonden en had mijn nummer nodig. Toen zei ik; mag ik eerst even weten wat de prijs zal zijn. Zegt die; 40 à 50 euro. Daar schrok ik heel erg van want het zou een ritje van 5 minuten worden. Dus ik gezegd van ja sorry dat hebben wij echt niet en toen maar besloten om te lopen. Natuurlijk hadden we alledrie geen idee HOE, dus het leek erop dat we gingen verdwalen. We liepen al meteen fout. Op een gegeven moment zagen we een bus in de verte aankomen, dus ik daar min of meer voorgesprongen en gezwaaid en toen stopte de chauffeur gelukkig. Ik ingestapt om te vragen of de bus naar ons hotel ging, zei de chauffeur ja en deed de deur dicht. Toen stonden Milou en Roel nog buiten. Dus ik zei; stop stop die moeten ook mee. De buschauffeur was heel geïrriteerd en gehaast. Toen we in de bus zaten kwamen we weer mensen tegen die ons al geholpen hadden met het zoeken naar vervoer. Dit was vreemd? Er waren 4 mensen die zich ermee begonnen te bemoeien. NEE je moet eruit, JA je ziet wel goed, Nee je moet er dadelijk uit. Dus ik snapte er niks meer van. Ik wist niet naar wie ik moest luisteren en Milou en Roel maar vragen; zitten we goed Elke? Toen gelukkig naar de goede vrouw geluisterd die zei dat we op een gegeven moment uit moesten stappen en nog een stukje moesten lopen. Gelukkig kenden we het daar weer en zijn we toch nog goed thuisgekomen. Het was verschrikkelijk, we dachten echt dat we zouden verdwalen. En natuurlijk was mijn telefoon bijna leeg, waardoor ik niets meer op kon zoeken.
Toen we in het hotel waren moesten we nog een oplossing bedenken voor de volgende dag, want we zouden dus weer niet thuis komen, want Milou en Roel wilde graag tot 10 uur naar het park en ik moest werken tot half 11. Na lang discussiëren en denken hadden we besloten om te proberen met zijn drieën de residentie waar ik woon binnen te dringen (officieel mag hier niemand slapen). Ik heb nog gevraagd of we het hotel konden annuleren, en dat kon uiteraard, maar we kregen het geld niet meer terug. We dachten beter 45 euro weggegooid, dan nog 50 euro extra betalen voor een taxi. Wel hebben we gevraagd of we de sleutels mochten houden, mocht het niet lukken om ze binnen te krijgen. Dat kon gelukkig.

We waren de volgende ochtend rond half 11 in het park en zijn toen in verschillende attracties geweest. Buzz Lightyear, Space Mountain, het treintje en een spookhuis. Daarna moest ik helaas gaan werken maar Milou en Roel zijn nog de hele dag in het park gebleven. Ze hebben de parade nog gezien en de show die ze erg mooi vonden. Daarna heb ik ze weer ontmoet bij de bushalte en hebben we de bus teruggenomen naar mijn residentie. Gelukkig kwamen we mijn kamergenootje Vivi tegen bij de bushalte en die heeft roel dus binnengelaten in de residentie en ik Milou. Het binnenlaten was niet moeilijk. Ze zijn samen in mijn bed gekropen en ik ben nog even in de kamer gaan zitten want mijn huisgenootje was jarig. Daarna heb ik bij Laura nog even een luchtbed gehaald zodat ik ook ergens kon slapen. Dit is gelukkig allemaal goedgekomen.
We zijn gisterochtend nog samen naar Val d’Europe gegaan om te ontbijten en boodschappen te doen en we hebben nog een muffin gegeten. Daarna hebben we de trein naar Chessy genomen en hebben we nog even in Disney Village samen rondgelopen en toen moest ik weer afscheid nemen omdat ik moest werken. Later kreeg ik nog een smsje dat ze in mijn hotel zaten of ik even naar boven kwam om mijn mooie pakje te showen. Dat heb ik gedaan. Nu zijn ze weer thuis. Vandaag heb ik lekker vrij en vanavond ga ik uiteten met mijn huisgenootje voor haar verjaardag en daarna ga ik uit met Laura, Annelieke en de collega’s van Laura en morgen ga ik naar Parijs met Laura en Eloïsa.